گزیده اشعار فریدون مشیری

گزیده اشعار فریدون مشیری

نویسنده: فریدون مشیری

ناشر: انتشارات نگاه

موضوع: شعر نو پارسی

جلد سخت

….

کتاب «گزیده اشعار فریدون مشیری» اشعاری از دفترهای شعر «بهار را باور کن»، «تشنه طوفان»، «گناه دریا»، «ابر و کوچه»، «از دیار آشتى»، «آه باران» و «از خاموشى» را دربردارد. از قول دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی در آغاز کتاب آمده است: «مشیرى مى‌کوشد که شعرهایش را به طبقه وسیع‌ترى از جامعه ما که اکنون حوصله جستجو و کوشش براى گشودن رمزهاى شعر شاعران تندرو و افراطى را ندارد و هنوز موازینِ پسندش، کم و بیش از شعر سنتى سرچشمه مى‌گیرد ـ عرضه کند. و در این راه توفیقى یافته که نصیب کمتر شاعرى از معاصران ما شده است راز این توفیق را در دو سه خصوصیت شعر مشیرى مى‌توان جست که نخستین آنها زبان نرم و هموار و ساده اوست. شعر او به یکبار خواندن تمام زیبایى‌ها و رازهاى خود را به خواننده مى‌بخشد. سعدى هم زیبایى‌ها و هنرهاى شعرش را در یک لحظه به خواننده عرضه مى‌دارد… به نظر من مشیرى  به سعدى نزدیک است و این قلمرو پسند خواننده است. مضامین شعرش حوادثى است که براى همه کس ممکن است روى دهد اما همه کس نتواند آن را شاعرانه بیان کند و این کار توفیقى است بزرگ براى او.» شعری از این مجموعه را می‌خوانیم: «بی تو، مهتاب شبی باز از آن کوچه گذشتم/ همه تن چشم شدم خیره به دنبال تو گشتم/ شوق دیدار تو لبریز شد از جام وجودم/ شدم آن عاشق دیوانه که بودم!/ در نهانخانه جانم گل یاد تو درخشید/ باغ صد خاطره خندید/ عطر صد خاطره پیچید/ یادم آید که شبی با هم از آن کوچه گذشتیم/ پر گشودیم و در آن خلوت دلخواسته گشتیم/ ساعتی بر لب آن جوی نشستیم/ تو همه راز جهان ریخته در چشم سیاهت/ من همه محو تماشای نگاهت/ آسمان صاف و شب آرام/ بخت خندان و زمان رام/ خوشه ماه فرو ریخته در آب/ شاخه‌ها دست برآورده به مهتاب/ شب و صحرا و گل و سنگ/ همه دل داده به آواز شباهنگ/ یادم آید: تو بمن گفتی:/ ازین عشق حذر کن!/ لحظه‌ای چند بر این آب نظر کن/ آب، آئینه عشق گذران است/ تو که امروز نگاهت به نگاهی نگران است/ باش فردا، که دلت با دگران است/ تا فراموش کنی، چندی ازین شهر سفر کن!/ با تو گفتم:/ حذر از عشق؟/ ندانم/ سفر از پیش تو؟/ هرگز نتوانم/ روز اول که دل من به تمنای تو پَر زد/ چون کبوتر لب بام تو نشستم/ تو به من سنگ زدی، من نه رمیدم، نه گسستم/ باز گفتم که: تو صیادی و من آهوی دشتم/ تا به دام تو درافتم، همه جا گشتم و گشتم/ حذر از عشق ندانم/ سفر از پیش تو هرگز نتوانم، نتوانم…!/ اشکی از شاخه فرو ریخت/ مرغ شب ناله تلخی زد و بگریخت!/ اشک در چشم تو لرزید/ ماه بر عشق تو خندید/ یادم آید که دگر از تو جوابی نشنیدم/ پای در دامن اندوه کشیدم/ نگسستم، نرمیدم/ رفت در ظلمت غم، آن شب و شب‌های دگر هم/ نه گرفتی دگر از عاشق آزده خبر هم/ نه کنی دیگر از آن کوچه گذر هم!/ بی تو، اما به چه حالی من از آن کوچه گذشتم» کتاب حاضر را انتشارات «نگاه» منتشر کرده است